W Polsce wszczepiono najnowocześniejsze sztuczne serce na świecie. "Pacjent może wykonywać wysiłek fizyczny"

Pan Maciej, lat 37, od miesiąca żyje ze sztucznym sercem, wszczepionym do klatki piersiowej, na lewo od linii środkowej ciała. Znajdujące się w noszonej przez niego torbie akumulatory podtrzymują pracę sztucznego serca i przez sterownik przekazują energię do środka. Pan Maciej już się przyzwyczaił do dźwięku bijącego sztucznego serca.

To niezwykłe urządzenie, najnowocześniejsze na świecie. Dwa wirniki - zasilane prądem z zewnątrz, krążą w jedną i drugą stronę. Dookoła nich jest żel, który napędza dwie biologiczne membrany, gdzie napływa i wypływa krew. Do tego maszyna sama się reguluje, czyli reaguje, na to, co pacjent robi.

- Czujniki, które (urządzenie - przyp. red.) ma w sobie, pozwalają, że pacjent może wykonywać wysiłek fizyczny, jeździć na rowerze. Może biegać jeszcze nie, ponieważ ten sterownik jest dość duży, ale może normalnie wykonywać wysiłek fizyczny - mówi profesor Mariusz Kuśmierczyk, kierownik Kliniki Kardiochirurgii z Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, który wszczepił urządzenie.

To pierwsze w Polsce urządzenie o nazwie "Carmat", ale nie pierwsze sztuczne serce w ogóle. Sześć lat temu w Aninie i Zabrzu lekarze wszczepiali już pacjentom sztuczne serca, ale były to urządzenia amerykańskie, mniej zaawansowane technicznie, większe i cięższe. To francuskie wyprzedza tamte o epokę. Przyznaje to profesor Michał Zembala, który przed laty wszczepiał jedno z nich w Zabrzu.

- Coraz więcej ośrodków dołącza do tego elitarnego wciąż grona implantujących tego typu urządzenie. Cieszę się, że w Polsce było to możliwe i gratuluję warszawskiemu ośrodkowi sukcesu - komentuje profesor Michał Zembala z Oddziału Kardiochirurgii i Transplantologii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Lublinie.

ZOBACZ TEŻ: Postęp w polskiej ochronie zdrowia, który się dokonał przez ostatnie 20 lat, jest "niebywały"

- Gdy trafiłem do szpitala, nie mogłem wejść na pierwsze piętro. Bardzo się męczyłem - wspomina pan Maciej, właściciel najnowszego sztucznego serca. Pan Maciej czuje się już na tyle dobrze, że odbywa spacery na zewnątrz szpitala. Za kilka dni zostanie wypisany do domu.

- Cała ta procedura przejścia, przygotowanie pacjenta do wyjścia do domu, no to są długie rozmowy, oczywiście stres z jednej i z drugiej strony, ale też po to to robimy, żeby pacjent nie musiał czekać te trzy, cztery, pięć miesięcy w szpitalu na przeszczep - mówi Jakub Kościołek, koordynator mechanicznego wspomagania serca z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Docelowo pan Maciej dostanie naturalne serce od zmarłego dawcy. Wcześniej jednak lekarze muszą mu wyleczyć nadciśnienie płucne.