Od Erasmusa do Uniwersytetów Europejskich. UE umożliwia ściślejszą współpracę unijnych uczelni

Po wstąpieniu do Unii Europejskiej państwa członkowskie nie tylko otworzyły dla Polaków granice, ale również swoje uniwersytety. Unijna zasada równości nakazuje równe traktownie swoich obywateli, jak i innych mieszkańców Wspólnoty. Dzięki temu studenci z poszczególnych państw członkowskich za studia w innych unijnych państwach płacą tyle, ile ich rówieśnicy. - Jako członkowie Unii Europejskiej płacimy tyle samo, co Holendrzy, a osoby spoza Europy muszą płacić zdecydowanie więcej - mówi Maksym Ziemlewski, student Uniwersytetu Technicznego w Delf. Wyjazd za granicę na studia staje się coraz popularniejszy wśród Polaków.

CZYTAJ TAKŻE: Erasmus+, DiscoverEU, Solidarity Corps - chętnych do skorzystania z unijnych programów z roku na rok przybywa

Jednak by studiować w międzynarodowej atmosferze, a nawet za granicą, nie trzeba uczyć sie na zagranicznym uniwersytecie. Odkąd wstąpiliśmy do Unii Europejskiej - polskie uczelnie musiały przeprowadzić dużą reformę. Chodzi o wprowadzenie systemu ECTS. - To jest taki system, który pozwala śledzić w pewien sposób wymagania i nakład pracy studenta przez dany semestr. Na jeden semestr student zazwyczaj musi wyrobić tych punktów 30. W ciągu dwóch semestrów 60 - wyjaśnia Anna Stefaniak, studentka Uniwersytetu Warszawskiego. Takie rozwiązanie umożliwia chociażby wyjechanie na akademickiego Erasmusa. Wtedy po prostu zbieramy te punkty, tylko na innej uczelni, studiując przedmioty z oferty przyjmującego uniwersytetu.

Warunek jest jeden: w czasie takiej wymiany należy zdobyć minimum 20 punktów. Inaczej musimy oddać całe stypendium, jakie otrzymaliśmy. Dzięki takim ułatwieniom na Erasmusa co roku wyjeżdżają tysiące młodych Europejczyków. - W roku 2022/2023, w tym roku akademickim, wyjechało około 980 studentów. W 2023/2024 to już wiemy, że zgłosiło się 1000 - mówi profesor Sambor Grucza, prorektor Uniwersytetu Warszawskiego do spraw współpracy i spraw pracowniczych.

Wspomniany Erasmus - choć najbardziej znany i istniejący już od wielu lat - nie jest jedynym unijnym programem umożliwiającym wymianę akademicką. W 2018 roku Komisja Europejska powołała do życia Uniwersytety Europejskie - jeden z postulatów prezydenta Emmanuela Macrona wygłoszonych w czasie mowy na Sorbonie. - Inicjatywa Uniwersytetów Europejskich zakłada łączenie się różnych uniwersytetów. Na Uniwersytecie Warszawskim jesteśmy członkiem sojuszu, który nazywa się 4EU+ - dodaje profesor Sambor Grucza. Inicjatywa ta pozwala uczniom z całej Europy tworzyć sojusze, w ramach których pogłębiają współpracę, zacierając granice między własnymi kampusami.

Dla przykładu wspomniany sojusz 4EU+ skupia Uniwersytet Warszawski, Genewski, Kopenhaski, Mediolański, Sorbonę, Uniwersytet Pantheon-Assas, Karola oraz Uniwersytet w Heidelbergu.

- Wybierane są projekty zarówno dydaktyczne, jak i naukowe, ale z tego funduszu opłacane są także tak zwane profesury gościnne - tłumaczy profesor Grucza.

UW nie jest jedyną polską uczelnią zrzeszoną w ramach Uniwersytetów Europejskich. Już 23 szkoły wyższe z całej Polski tworzą własne sojusze, rozwijając tym zdolności prowadzenia badań naukowych, ale również gwarantując swoim studentom udział w zajęciach organizowanych przez uczelnie partnerskie. - Celem jest, ażeby ta współpraca, która dzisiaj nazywa się Europejskim Uniwersytetem, przerodziła się rzeczywiście w jakąś taką formalnoprawną strukturę, w obrębie której student będący studentem Uniwersytetu Warszawskiego albo będzie mógł być, albo automatycznie będzie także studentem Uniwersytetu Europejskiego - doprecyzowuje profesor Grucza.

Celem Komisji Europejskiej jest osiągnięcie liczby 60 Uniwersytetów Europejskich do połowy 2024 roku. W związku z tym już planowane są kolejne konkursy na objęcie finansowaniem nowych sojuszy uczelni wyższych.