logo TVN

Fakty Reportaż

"Profesjonalny futbol amerykański zaczął się we Wrocławiu"

"Profesjonalny futbol amerykański zaczął się we Wrocławiu"

18.04 | "Profesjonalny futbol amerykański zaczął się we Wrocławiu"

Video: Robert Jałocha
Amerykański sen o zbudowaniu najlepszej drużyny w Europie - spełniony. Drużyna Panthers Wrocław w 2016 roku wygrała Ligę Mistrzów futbolu amerykańskiego. Za sukcesem sportowym przyszedł także sukces organizacyjny. Wrocławski klub ma teraz nowy stadion, zdolny pomieścić 11 tysięcy kibiców.

Do tej pory imponowali przede wszystkim sportowymi sukcesami. Są najlepsza drużyną w Polsce, a wygrywając futbolową Ligę Mistrzów udowodnili, że także jedną z najmocniejszych w Europie.

Koledzy z Warszawy twierdzą, że Pantery są prekursorami futbolu amerykańskiego w Polsce, przyznaje jeden z zawodników, Szymon Adamczyk. Zgodnie twierdzą, że "profesjonalny futbol amerykański zaczął się we Wrocławiu".

Potwierdzeniem tego jest także pierwszy w Polsce profesjonalny stadion, który powstał właśnie we Wrocławiu. Dla wrocławskich futbolistów własny stadion to nie tylko ogromny sukces, ale także - wielkie wyzwanie.

Zawodników na pęczki, kibiców - jak na lekarstwo

Tym wyzwaniem jest frekwencja - chociaż chętnych do gry nie brakuje. Jednakże futboliści doskonale zdają sobie sprawę z tego, że o komplet publiczności na 11-tysięcznym obiekcie będzie bardzo trudno. Najwięcej fanów ma pierwszy skład, w którym występują między innymi programista, inżynier, sprzedawca samochodów czy trener personalny.

- Nie jesteśmy zawodowcami, ale mogę śmiało powiedzieć, że jesteśmy pół zawodowcami. Bo tyle serca, ile w to wkładamy, to życzyłbym wielu sportowcom, którzy dostają wynagrodzenie za to co robią - mówi Kamil Ruta. Zawodnicy Panthers Wrocław chcą teraz promować swoją pasję, zarażając nieprzekonanych i czyniąc z nich fanów, którzy wypełnią stadionowe trybuny.

Autor: Robert Jałocha / Źródło: Fakty TVN

Komentarze (0)

Najnowsze | Najwyżej oceniane | Najstarsze
Dodaj komentarz do artykułu
domyślny avatar
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Dodaj komentarz do artykułu
domyślny avatar
  • Udostępnij komentarz w:
  • ikona twitter
  • ikona facebook
  • ikona google plus
publikuj
Właśnie pojawiły sie nowe () komentarze - pokaż
Forum jest aktualizowane w czasie rzeczywistym
Zasady forum
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Fakty TVN nie ponoszą odpowiedzialności za treść opinii.

Pozostałe informacje

  • "Tutaj też jesteśmy na krawędzi życia i śmierci"

    "Tutaj też jesteśmy na krawędzi życia i śmierci"

    W piątek 24 lutego podopieczni fundacji "Pokonaj raka", prowadzeni przez himalaistów Adama Bieleckiego, Jacka Czecha oraz Piotra Tomalę, podjęli się przebycia trasy tzw. "zimowego K2", czyli szlaku Kalatówki-Kasprowy Wierch. Onkotwardzele, jak sami siebie nazywają, musieli zmierzyć się nie tylko ze stromymi podejściami, ale także grubą warstwą śniegu i silnym wiatrem. Reportaż o tym, jak poradzili sobie z wędrówką oraz co wspólnego mają wspinaczka górska i walka z chorobą.

    czytaj więcej »
  • „Kto posmakuje Śnieżki od strony obserwatorium, przenosi się w inny wymiar”

    „Kto posmakuje Śnieżki od strony obserwatorium, przenosi się w inny wymiar”

    Ekipa „Faktów” spędziła noc w Obserwatorium Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej razem z pracownikami stacji, których zadaniem jest obserwacja nieustannie zmieniających się warunków atmosferycznych. „Kto posmakuje Śnieżki od strony obserwatorium, przenosi się w inny wymiar”, przyznaje jeden z nich. To prawda – o czym może przekonać się każdy, kto spędzi na szczycie dobę.

    czytaj więcej »
  • Ponad 30 lat temu zdecydowali się porzucić wszystko i żyć w samotności. Pustelnicy z Bieszczad powoli odchodzą

    Ponad 30 lat temu zdecydowali się porzucić wszystko i żyć w samotności. Pustelnicy z Bieszczad powoli odchodzą

    Pustelnicy, zakapiorzy, hipisi – wyjechali w Bieszczady ponad 30 lat temu, bo nie zgadzali się na zastany porządek polityczny i społeczny. Dziś nie żałują podjętych decyzji i mówią, że nie wyobrażają sobie innego życia. Subkultura, która wpisała się w historię Bieszczad, powoli jednak umiera. „Za 10-20 lat nas już nie będzie” – mówią ze smutkiem bohaterzy reportażu. Wśród osób, z którymi rozmawiał Grzegorz Tkaczyk jest mi.in. Michał Giercuszkiewicz były perkusista zespołu Dżem, a także pustelnik Juliusz mianowany „Królem Włóczęgów Bieszczadzkich”, który mieszka nad Jeziorem Solińskim. Wszyscy oni zdecydowali się porzucić życie w dobrobycie i żyć w samotności.

    czytaj więcej »
  • Czarnobyl 30 lat później. „To pomnik ludzkiego bólu”

    Czarnobyl 30 lat później. „To pomnik ludzkiego bólu”

    30 lat po największej katastrofie elektrowni atomowej w historii świata Witalij Tatarczuk, ewakuowany mieszkaniec Prypeci, położonej 4 km od reaktora w Czarnobylu, wraca do swojego miasta i mieszkania. – Pamiętam to miasto czyste, piękne, zadbane. Kwitnące o każdej porze roku – wspomina. Zobaczcie niesamowite zdjęcia i posłuchajcie przejmujących wspomnień człowieka, który z dnia na dzień musiał opuścić swój rodziny dom. Reporter Faktów Online Grzegorz Tkaczyk odwiedził z kamerą także miejscowości położone w strefie zamkniętej, gdzie część ewakuowanych osób – mimo zakazu władz i ryzyka napromieniowania – zdecydowała się powrócić do swych domów

    czytaj więcej »
  • Nie raz udowodnił, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. Aleksander Doba znów wyrusza na podbój Atlantyku… kajakiem

    Nie raz udowodnił, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. Aleksander Doba znów wyrusza na podbój Atlantyku… kajakiem

    We wrześniu kończy 70 lat i stawia sobie nowe wyzwania. Nie raz już pokazał, że nie ma rzeczy niemożliwych. Pod koniec maja Aleksander Doba wyrusza w trzecią transatlantycką wyprawę. Tym razem przepłynie kajakiem trasę z Nowego Jorku do Lizbony. Dla wielu osób jest inspiracją, na spotkaniach w całej Polsce opowiada o swoich przygodach, ale również motywuje do realizacji marzeń. Aleksander Doba o determinacji, ogromnej pasji i przygotowaniach do kolejnej ekspedycji w reportażu Adrianny Otręby.

    czytaj więcej »
  • Syberia po polsku. Jak tysiące kilometrów od Polski żyją potomkowie polskich zesłańców?

    Syberia po polsku. Jak tysiące kilometrów od Polski żyją potomkowie polskich zesłańców?

    Żyją 5500 tysięcy kilometrów od Polski. Mają rodziny, są szczęśliwi, ale nie zapominają też o swoich korzeniach i o polskich tradycjach. Reporter Grzegorz Tkaczyk spędził prawosławne święta Bożego Narodzenia na Syberii razem z potomkami polskich zesłańców. Zapraszamy do obejrzenia reportażu o świętach na Syberii, o miejscach pamięci Polaków, którzy tam zginęli, o miejscowej polonii i o niesamowitym klimacie wsi Znamienka, gdzie żyją potomkowie polskich Mazurów.

    czytaj więcej »
  • Dla nich wózek nie jest ograniczeniem. Polacy od wielu lat zdobywają medale na zawodach tanecznych

    Dla nich wózek nie jest ograniczeniem. Polacy od wielu lat zdobywają medale na zawodach tanecznych

    Wielokrotne zwycięstwo na Mistrzostwach Polski oraz liczne medale zdobywane na arenie międzynarodowej. To osiągnięcia najbardziej utytułowanej polskiej pary tancerzy na wózkach inwalidzkich. Niedawno Joanna Reda i Paweł Karpiński reprezentowali Polskę na Mistrzostwach Świata w Rzymie. O przygotowaniach do najważniejszego turnieju w tanecznym kalendarzu, pasji i ogromnej determinacji w materiale Adrianny Otręby.

    czytaj więcej »
  • Polacy pomagają w Libanie syryjskim uchodźcom. Libański rząd nie ma już sił ani środków

    Polacy pomagają w Libanie syryjskim uchodźcom. Libański rząd nie ma już sił ani środków

    Do graniczącego z Syrią Libanu każdego dnia stara się dostać około 2-3 tys. Syryjczyków. Uciekają przed śmiercią, prześladowaniami, porwaniami dla okupu i głodem. Szukając dachu nad głową, nie mogą jednak liczyć na zakwaterowanie w oficjalnych obozach dla uchodźców. – Takich w Libanie nie ma i nie będzie – wyjaśnia Wojciech Wilk, prezes Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej. Społeczeństwo i rząd Libanu są coraz bardziej zmęczeni obecnością Syryjczyków, których w ich czteromilionowym kraju jest już prawie półtora miliona. Pieniędzy na pomoc uciekinierom z ogarniętego wojną kraju nie ma. Gdyby nie wsparcie organizacji pozarządowych, m.in. Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej, byłoby znacznie gorzej. Reportaż Dariusza Prosieckiego.

    czytaj więcej »
  • Od ćwierć wieku bada emigrantów przybywających na Lampedusę. Widział cierpienie, śmierć i małe cuda

    Od ćwierć wieku bada emigrantów przybywających na Lampedusę. Widział cierpienie, śmierć i małe cuda

    Pietro Bartolo jest szefem oddziału ratunkowego na Lampedusie. Od 25 lat lekarz jest przy każdym transporcie imigrantów na włoską wyspę. Jako pierwszy bada tych, którzy uciekają przed wojną lub nędzą: przez morze, do Europy. Policja i wojsko przynoszą mu również plastikowe worki ze zwłokami, aby wystawił akt zgonu. Pietro Bartolo często znajduje w takich workach dzieci. W jego pracy zdarzały się także wyjątkowe sytuacje, które można określić mianem „małego cudu”. Historia setek tysięcy uchodźców widziana oczami człowieka, dla którego ich cierpienie i śmierć stały się osobistą tragedią. Reportaż Marii Mikołajewskiej zatytułowany „Tu zaczyna się Europa”.

    czytaj więcej »
  • „Gdyby nie oni, mogłoby się skończyć źle”. TOPR – praca czy misja?

    „Gdyby nie oni, mogłoby się skończyć źle”. TOPR – praca czy misja?

    Tysiące turystów odwiedzają polskie Tatry w ciągu roku. Nie wszyscy są odpowiednio przygotowani do górskich wycieczek, a jednocześnie pogoda w górach jest nieprzewidywalna – może błyskawicznie się zmienić i zagrozić zdrowiu lub życiu. Wówczas niezbędna jest pomoc ratowników TOPR. Przekonała się o tym m.in. Katarzyna Węgrzyn, która w lutym tego roku została uratowana po tym, jak na nią i jej towarzyszy zeszła lawina w okolicy Wielkiej Świstówki. „To był cud, że z tego wyszłam” – mówi Katarzyna Węgrzyn. Podobnych sytuacji ratownicy w całym roku mają wiele, dlatego nieustannie szkolą się, aby jak najskuteczniej pomagać innym. W jednym ze szkoleń z udziałem śmigłowca Sokół wziął udział reporter Faktów Online Grzegorz Tkaczyk.

    czytaj więcej »
  • Polacy, którzy przeżyli Katrinę: najgorsze zaczęło się po huraganie

    Polacy, którzy przeżyli Katrinę: najgorsze zaczęło się po huraganie

    10 lat temu Nowy Orlean w amerykańskim stanie Luizjana został spustoszony przez huragan Katrina. Miasto pozostało bez prądu, wody i pożywienia, a mieszkańcy stracili majątki swojego życia. Wśród ocalałych znaleźli się Sylwia i Jakub Kucharscy – polscy studenci. W rozmowie z reporterką Faktów TVN Marią Mikołajewską wspominają, że sam huragan nie był tak straszny jak to, co zaczęło się dziać potem...

    czytaj więcej »
  • „Muszę wam to powiedzieć”. Kolejni wychowankowie sióstr boromeuszek przerywają milczenie

    „Muszę wam to powiedzieć”. Kolejni wychowankowie sióstr boromeuszek przerywają milczenie

    Siostry Boromeuszki zamykają swój ośrodek wychowawczy w Zabrzu. Ten, w którym przez lata poniżane były dzieci. Już siedem lat temu Polską wstrząsnęły relacje na temat jego dyrektorki – siostry Bernadetty. Gliwicki sąd okręgowy skazał ją na karę dwóch lat więzienia. Prokuratura oskarżała kobietę o bicie podopiecznych i przyzwalanie na przemoc, także seksualną, między wychowankami. Nasza reporterka Maria Mikołajewska dotarła do relacji, które świadczą o tym, że skrzywdzonych dzieci było wiele. Sióstr, które krzywdziły, też. „Połamania, rozcięcia – to było na porządku dziennym”. „Gorsze były słowa. Biciem się tak nie przejmowałam jak słowami, które do nas wypowiadała”. „Uważałam, że i tak się nic nie zmieni, więc po co mówić”. Wychowankowie przez lata milczeli, teraz opowiedzieli o bólu i poniżeniu, które zgotowały im siostry.

    czytaj więcej »
  • Narkotyki silniejsze od miłości. Historia nałogu matki widziana oczami córki

    Narkotyki silniejsze od miłości. Historia nałogu matki widziana oczami córki

    Asia Gaszyńska ma 19 lat. Urodziła się z głodem narkotykowym, ponieważ jej mama już od 12 lat była uzależniona od heroiny. Starszą siostrą Asi – Pauliną – opiekowała się babcia dziewczynek. „Wybrała narkotyki, a nie własne dziecko” – mówi Asia. Dziś matka obu dziewczyn – Marta – od 16 lat nie bierze narkotyków. „Zdziwiłabym się, gdyby nie miała do mnie pretensji i żalu” – wyznaje była narkomanka. Pomimo bardzo złych wspomnień i trudnej walki o normalne, rodzinne życie, 19-letnia Asia stara się nie myśleć o złych rzeczach, a mama to już po prostu mama. O historii nałogu matki widzianej oczami córki – w reportażu Marii Mikołajewskiej.

    czytaj więcej »
tvnpix